Żwirowce nie należą do gatunków łatwych do twitchowania. Miałem okazję się o tym już przekonać przy okazji tegorocznej wizyty żwirowca łąkowego na stawach w Spytkowicach. Pojawiał się i znikał a ja trzykrotnie próbowałem wstrzelić się w ten czas kiedy przesiadywał na dnie spuszczonego stawu …. Nadaremnie. Marne to pocieszenie, że nie tylko mnie się wtedy nie udało.
Kiedy pojawiła się informacja, o żwirowcu stepowym pod Szczodrzykowem wiedziałem, że łatwo pewnie nie będzie no ale nie spróbować byłoby grzechem. Szanse na udaną obserwację zwiększała informacja, że ptak na zbiorniku pozostał prawdopodobnie na noc. Wraz z Radkiem Gwoździem i młodym Wojtkiem Janeckim najechaliśmy więc Wielkopolskę.
Była 4 rano i jeszcze ciemno kiedy zajechaliśmy nad zbiornik przy Średzkiej Strudze. Jednak z każdą upływającą minutą było coraz jaśniej i mogliśmy oznaczać to co widzimy. Żwirowca brak. W międzyczasie dojechał Zbyszek Kajzer z Piotrkiem Zientkiem. Zaklinanie rzeczywistości niewiele pomogło. Obowiązki nakazywały obrać drogę powrotną na południe. Zbyszek z Piotrkiem jeszcze zostali, ucinając sobie drzemkę. Ujechaliśmy około 80 km kiedy „Zden” poinformował telefonicznie, że oto żwirowiec się objawił !
No cóż robić. Wracamy. Kiedy dojeżdżamy po godzinie z kwadransem oczywiście żwirowca nie ma. Kurde czy one mają ADHD ? Dołącza do nas znalazca tegoż żwirowca – Artur Włodarczak. Patrzymy na niebo z nadzieją, że może gdzieś go wypatrzymy z jaskółkami z którymi uprzednio odleciał. Mijają minuty. Nasz czas naprawdę zaczyna być napięty jak skóra na bębnie. W pewnym momencie przenoszę wzrok z chmur na błotnistą łachę i co widzę ? Żwirowiec stepowy stoi sobie w najlepsze wśród kilku czajek. Jak on to zrobił ? Nieważne, liczy się że jest. A już co niektórzy zaczęli z nas szydzić. O dziwo ptak zareagował na odtwarzany głos i w locie zbliżył się znacznie, co pozwoliło na wykonanie foto dokumentacji. Odetchnęliśmy. Wracamy jednak z tarczą.
Kiedy pojawiła się informacja, o żwirowcu stepowym pod Szczodrzykowem wiedziałem, że łatwo pewnie nie będzie no ale nie spróbować byłoby grzechem. Szanse na udaną obserwację zwiększała informacja, że ptak na zbiorniku pozostał prawdopodobnie na noc. Wraz z Radkiem Gwoździem i młodym Wojtkiem Janeckim najechaliśmy więc Wielkopolskę.
Była 4 rano i jeszcze ciemno kiedy zajechaliśmy nad zbiornik przy Średzkiej Strudze. Jednak z każdą upływającą minutą było coraz jaśniej i mogliśmy oznaczać to co widzimy. Żwirowca brak. W międzyczasie dojechał Zbyszek Kajzer z Piotrkiem Zientkiem. Zaklinanie rzeczywistości niewiele pomogło. Obowiązki nakazywały obrać drogę powrotną na południe. Zbyszek z Piotrkiem jeszcze zostali, ucinając sobie drzemkę. Ujechaliśmy około 80 km kiedy „Zden” poinformował telefonicznie, że oto żwirowiec się objawił !
No cóż robić. Wracamy. Kiedy dojeżdżamy po godzinie z kwadransem oczywiście żwirowca nie ma. Kurde czy one mają ADHD ? Dołącza do nas znalazca tegoż żwirowca – Artur Włodarczak. Patrzymy na niebo z nadzieją, że może gdzieś go wypatrzymy z jaskółkami z którymi uprzednio odleciał. Mijają minuty. Nasz czas naprawdę zaczyna być napięty jak skóra na bębnie. W pewnym momencie przenoszę wzrok z chmur na błotnistą łachę i co widzę ? Żwirowiec stepowy stoi sobie w najlepsze wśród kilku czajek. Jak on to zrobił ? Nieważne, liczy się że jest. A już co niektórzy zaczęli z nas szydzić. O dziwo ptak zareagował na odtwarzany głos i w locie zbliżył się znacznie, co pozwoliło na wykonanie foto dokumentacji. Odetchnęliśmy. Wracamy jednak z tarczą.
 |
| Żwirowiec stepowy - Glareola nordmanii |
 |
| Żwirowiec stepowy - Glareola nordmanni |
 |
| Żwirowiec stepowy - Glareola nordmanni |
 |
| Żwirowiec stepowy - Glareola nordmanni |
 |
| Żwirowiec stepowy - Glareola nordmanni |
 |
| Żwirowiec stepowy - Glareola nordmanni |
