30 sierpień
Po nocnej podróży w deszczu i z przerwami na odpoczynek dotarłem na stawy w Siemieniu. Dzięki Darkowi Piechocie byłem mądrzejszy o to jak na nie się najlepiej dostać. Biegusa płaskodziobego namierzyłem bez większych problemów, gorzej z udokumentowaniem spotkania. Spuszczony staw miał dość sporą powierzchnię. Wszystkie siewkowe były rozproszone a mój "cel" żerował sobie akurat po przeciwnej stronie stawu. Dotarłem więc na przeciwległą groblę, gubiąc po drodze osłonę na obiektyw. Straty muszą być. Gdy tam dotarłem okazało się, że biegus płaskodzioby zmienił lokalizację na ... łachę przy brzegu, na którym stałem kilkanaście minut temu. Wracam więc z nadzieją, że ptaszor nie będzie "bawił się ze mną w kotka i myszkę". Wytrzymał, dzięki czemu mogłem zrobić dokumentacyjne zdjęcia. Tak więc skompletowałem tym samym całą listę niekomisowych siewkusów 😊.
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus |
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus |
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus a za nim biegus malutki Calidris minuta |
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus, po prawej biegus malutki Calidris minuta |
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus |
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus |
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus |
 |
| Biegus płaskodzioby Limicola falcinellus |
29 sierpień
Ciąg dalszy pogoni za biegusami. Niestety, stawy w Okołowicach, na które tak liczyłem i które miały mi dostarczyć w Wielkim Roku komplet niekomisowych (co najmniej) siewkusów zalane po brzegi. Brakuje mi jeszcze biegusa małego i biegusa płaskodziobego. Wiem gdzie są. Tylko jechać no i jeszcze je znaleźć 😉.
Biegus mały siedzi od kilku dni na zbiorniku w Zesławicach. Miejsce kultowe dla lokalnych ptasiarzy. Mam okazję być tu po raz pierwszy. Krzysiek Czajowski przekazuje konkretne informacje jak się najlepiej po tym terenie poruszać. Na łachach trochę siewek przesiaduje. Są brodźce śniade, sieweczki rzeczne, piskliwiec, biegus zmienny no i ten, najważniejszy dla mnie, biegus mały. Co prawda jest duże zachmurzenie, zanosi się na deszcz, światło kiepskie ale nie są to jakieś odległości kosmiczne więc coś tam dało się udokumentować. Raportowana stąd kropiatka, która dobrze pokazuje się obserwatorom, dla mnie nie była łaskawa. Przez noc przemieszczam się ponownie na Lubelszczyznę. Tym razem na stawy w Siemieniu. Powinien czekać tam na mnie biegus płaskodzioby. Noc deszczowa więc ptaków do migracji nie będzie zachęcać.
 |
| Biegus mały Calidris temminckii |
 |
| Biegus mały Calidris temminckii |
 |
| Biegus mały Calidris temminckii (z prawej) wraz z biegusem zmiennym Calidris alpina |
 |
| Biegus mały Calidris temminckii (z prawej) wraz z biegusem zmiennym Calidris alpina |
 |
| Brodźce śniade Tringa erythropus |
28 sierpień
Wraz z Kasią poszukiwaliśmy morneli w rejonie Kłobucka i Częstochowy na ich corocznych miejscówkach jednak bez sukcesu. Przelot morneli nie jest jakoś w tym roku zbytnio spektakularny jak to drzewiej bywało. Może jeszcze za wcześnie ? Ale nie ma co czekać, czas ucieka. Ruszam ku Dzikim Polom. Wczoraj Michał Polakowski wraz z ekipą miał w rejonie wsi Żurawce stadko 8 ptaków, które wydeptali w tyralierze na ogromnym polu. Dzisiaj wcześnie rano stanąłem więc przed owym polem. Sam. Od razu przyszła mi na myśl piosenka z "Przygód Pana Michała". "W stepie szerokim, którego okiem nawet sokolim nie zmierzysz...". No cóż w tyralierę się nie ustawię 😉. Obrałem więc póki co wariant powolnego przejścia wzdłuż drogi. A nóż.... Po kilkuset metrach dostrzegam małą terenówkę jadącą w moim kierunku. Okazało się, że to Darek Piechota i Sławek Ligęza wybrali się tutaj w tym samym celu co ja. W takim składzie to już tyralierę da się zrobić 😋. Idziemy więc przez pole co jakiś czas skanując lunetami teren. Kiedy już wydawało się, że pierwsze przejście będzie bezowocne Darek odnajduje sprzed sobą stadko 8 morneli, które zrywają się i przelatują kilkadziesiąt metrów po czym ponownie zapadają na polu. Niestety ptaki są pod słońce. Staramy się obejść je tak aby były w lepszym oświetleniu. Wydaje nam się też, że słyszymy jeszcze z okolic miejsca, z którego się zerwały dodatkowo co najmniej jeszcze jednego odzywającego się mornela, czyli prawdopodobnie jest ich więcej. Dokumentacja zrobiona, gatunek zaliczony.
 |
| Mornelowe pola pod Żurawcami. "W stepie szerokim ..." |
 |
| Zabytkowy polny krzyż (może kiedyś był tu kurhan ?) |
 |
| Mornele Charadrius morinellus - z lewej ptak dorosły |
 |
| Mornel Charadrius morinellus - ptak dorosły |
 |
| Mornel Charadrius morinellus - tegoroczny, młody |
 |
| Mornele zaliczone czas wracać do aut 😊 |
Próbujemy odnaleźć jeszcze te kolejne mornele ale bez sukcesu. Darek ze Sławkiem udają się na objazd Dzikich Pól, a ja na osadniki w Wincentowie niedaleko Krasnegostawu. Jest szansa na kolejny gatunek na liście Mojego Wielkiego Roku - płatkonoga szydłodziobego. Do osadników docieram bez większych problemów dzięki wskazówkom Mirka Nowickiego. Płatkonogi szydłodziobe w liczbie 4 pływają dość blisko choć to pojęcie bardzo względne biorąc pod uwagę okoliczności terenowe. Zanim jednak wyciągnąłem aparat, coś w typie "jastrzębiowym" mignęło mi między krzewami, podrywając wszystko co siedziało na błotku w górę. Płatkonogi też. Po chwili zapanował spokój, ptaki ponownie usiadły. Płatkonogi niestety daleko a na dodatek jeden gdzieś przepadł. Z innych ciekawostek - 6 szczudłaków. Tylu jeszcze w Polsce w jednym miejscu nie widziałem 😊. Sam osadnik ma potencjał - sporo ptaków różnej maści i na błocie i na wodzie. Po lepsze zdjęcia płatkonogów trzeba będzie jechać nad morze 😉
 |
| Jeden z osadników koło Wincentowa. Dużo ptaków |
 |
| 1...2...3... płatkonogi szydłodziobe Phalaropus lobatus. Ten na dole to perkozek Tachybaptus ruficollis |
 |
| Płatkonogi szydłodziobe Phalaropus lobatus |
 |
| Płatkonogi szydłodziobe Phalaropus lobatus |
 |
| Płatkonogi szydłodziobe Phalaropus lobatus spłoszone przez kormorana Phalacrocorax carbo |
 |
| Jeden z 6 szczudłaków Himantopus himantopus |
25 sierpień
Wydrzyk długosterny !!! Wczoraj na Mietkowie, dzisiaj w Budzie Stalowskiej znaleziony przez Dawida Sikorę. Ten sam ? Rozważania w tym momencie są mało istotne. Jakikolwiek wydrzyk na śródlądziu jest zawsze atrakcyjny a długosterny szczególnie 😊. Nie wiem tylko, który to jest ten Staw "Cyrankowy" gdzie ów wydrzyk sobie siedzi. Znalazca wydrzyka podpowiada mi: "To ten gdzie w 2012 roku była warzęcha". He, he, he, dobre 😂. W każdym razie wbijam "pinezkę" według lokalizacji z ornitho i jadę. Po 4 godzinach wjeżdżam na znana mi już drogę przy stawach gdzie obserwowałem w tym roku podgorzałki. Dojeżdżam do szlabanów przy groblach. Dalej nie ma szans na mój samochód. Dziury wypełnione wodą nie wyglądają zachęcająco. No może dla fanów 4x4. Dalej pieszo. W końcu docieram do "pinezki" akurat w momencie, kiedy chłopaki z Podkarpackiej Grupy OTOP prowadzą dyskusję nad przynależnością gatunkową obserwowanego wydrzyka. Trzeba zaznaczyć, że wydrzyki, szczególnie młode, a ten do tych się zaliczał, to trudna grupa ptaków do identyfikacji. Obserwowany osobnik okazał się być jednak WYDRZYKIEM OSTROSTERNYM a nie "długosterem" co niewątpliwie było przykrą niespodzianką dla tych co przybyli specjalnie zaliczyć wydrzyka długosternego. Dla mnie to akurat "ganc egal" bo na liście Wielkiego Roku nie mam dotychczas żadnego a poza tym do widziałem w PL już wszystkie. No i dowiedziałem się wreszcie, który to ten staw "Cyrankowy" jest. Młody wydrzyk ostrosterny co rusz upatrywał sobie "ofiarę" w postaci śmieszki i ruszał do ataku aby nękając spowodować "zwrot" złowionej rybki. No i mu się to udawało, nie zawsze co prawda, ale głodnym nie był. W ataku bywało, że zbliżał się do grobli gdzie staliśmy na naprawdę niewielką odległość co dla posiadaczy lepszego sprzętu foto, a ja się do nich niestety nie zaliczam, było nie lada gratką. Godne odnotowania, oprócz "pasożyta" były jeszcze 2 dorosłe mewy żółtonogie.
 |
| Młody wydrzyk ostrosterny Stercorarius parasiticus |
 |
| Młody wydrzyk ostrosterny Stercorarius parasiticus |
 |
| Młody wydrzyk ostrosterny Stercorarius parasiticus |
 |
| Młody wydrzyk ostrosterny Stercorarius parasiticus |
 |
| Młody wydrzyk ostrosterny Stercorarius parasiticus |
 |
| Młody wydrzyk ostrosterny Stercorarius parasiticus |
 |
| Młody wydrzyk ostrosterny Stercorarius parasiticus |
Wszyscy zastanawialiśmy się jak mogło dojść do pomyłki w oznaczeniu. Dawid to przecież dobry terenowiec. W końcu okazało się jednak, że do pomyłki ... NIE DOSZŁO. Dawid rzeczywiście obserwował i sfotografował do południa WYDRZYKA DŁUGOSTERNEGO !!! Prawdopodobnie z nim zabrał się też w głąb lądu i wydrzyk ostrosterny. Długosterny odleciał a ostrosterny pozostał😋. Niesamowite !
20-22 sierpień
Czas nieubłaganie leci do przodu. Ptaki też nie próżnują. Trwa już na dobre okres migracji. Zaczynają pojawiać się już coraz liczniej północne siewki. W poszukiwaniu nowych gatunków do mojej rocznej listy, które idzie niestety coraz ciężej, ponownie zawitałem w ujście Wisły. I z całą pewnością to nie będzie ostatni raz. W piątek dotarłem na Mierzeję Wiślaną w godzinach południowych. Na plażach oczywiście tłumy bo i aura łaskawa. Stegna, Jantar, Kąty Rybackie, Krynica Morska... Siewkusy może i zatrzymują się na tych plażach ale pewnie wcześnie rano. Postanowiłem jechać na plaże w rejon "Pirata". I to był dobry wybór. Duża przestrzeń wolnej od ludzi plaży zaowocował napotkaniem większości z obecnie pojawiających się na wybrzeżu gatunków. Listę Wielkiego Roku powiększyłem o piaskowca.
 |
| Piaskowce Calidris alba - Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| Sieweczki obrożne Charadrius hiaticula - Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| Piaskowce Calidris alba w locie - Pirat/Piaski 20.08.2021 |
 |
| Piaskowiec Calidris alba (ten z prawej) - Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| Biegus krzywodzioby Calidris ferruginea - Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| "Oflagowany" szlamnik Limosa lapponica Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| Siewnica Pluvialis squatarola - Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| Młody kamusznik Arenaria interpres - Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| Ostrygojady Haematopus ostralegus - Pirat/Piaski 20.08.21 |
 |
| Kulik mniejszy Numenius phaeopus - Pirat/Piaski 20.08.21 |
Na wieży "Drapolicza" dyżur "rachmistrza" miał Samuel Sosnowski, więc postanowiłem poczekać na plaży do 15, co by z przyjacielem się spotkać 😊. W międzyczasie dochodzi PGL o sępie płowym gdzieś na polach koło Tczewa wypatrzonym przez Tomka Błaszczyka z ... pociągu. Ruszamy więc na poszukiwania. Niestety przechodzi spory deszcz i pewnie sępa pogoniło. Nasze poszukiwania okazały się więc bezowocne. No cóż jutro ciąg dalszy "plażingu" 😉. Tym razem już w Mikoszewie przy "Mewiej Łasze"
 |
|
Niebo nad zatoką zaczyna jaśnieć. Stoję sobie na parkingu przy "90-tce". Jem śniadanko, a tu co jakiś czas mijają mnie pośpiesznie podążające ku plaży sylwetki. Każdy z plecakiem. "Ki diabeł" - myślę sobie. "Czyżby ptasiarze ? Coś się pojawiło rzadkiego a ja nie wiem ?" Jeszcze łyk kawy i podążam w tym kierunku także ja. No i sprawa się wyjaśnia. Przy niewielkich wypłyceniach dostrzegam leżące sylwetki. To fotograficy czatujący na jakąś "zdobycz". Ptaków niewiele, wszystko siedzi na odległej łasze. Skład gatunkowy, póki co, bez zmian. Chciałem zaliczyć biegusa płaskodziobego, który był raportowany z tego miejsca. Niestety nie odnajduję go. Postanawiam więc zabawić się w fotografa dzikiej przyrody 😋. Kładę się na brzegu za niewielkim wyrzuconym przez fale konarem i czekam. Niedługo. Efekty mojego polowania poniżej. Mnie się podoba 😀
 |
| Dorosły biegus zmienny Calidris alpina - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Dorosły biegus zmienny Calidris alpina - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Dorosły biegus zmienny Calidris alpina - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Dorosły biegus zmienny Calidris alpina - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Biegus rdzawy Calidris canutus - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Biegus rdzawy Calidris canutus - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Biegus rdzawy Calidris canutus - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Biegus rdzawy Calidris canutus - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
 |
| Biegus rdzawy Calidris canutus - 21.08.21 Mikoszewo/"Mewia Łacha" |
08 sierpień
Dotychczas z czaplą purpurową nie miałem łatwo. Bardzo późno odhaczyłem ją na krajowej liście i w zasadzie po tej obserwacji ze Spytkowic nie widziałem jej w kraju więcej. Z drugiej strony też zbytnio jej nie szukałem. No ale Wielki Rok wymusił na mnie aktywność w tym kierunku 😉. Pierwszą próbę podjąłem w towarzystwie Kasi na stawach w Sarnowie koło Zgierza w ostatnią sobotę. Czapla była tu widziana kilka dni temu. Kompleks stawów bardzo duży, bardzo przychylnie nastawiony do ptasiarzy właściciel. Z "purpurką" jednak nam się nie udało. Kolejne podejście do gatunku zaplanowałem wykonać na stawach w Budzie Stalowskiej w poniedziałek. Logistycznie dzięki Tymkowi Mazurkiewiczowi sprawę miałem już dopiętą 😊. Niedzielę od rana spędziliśmy z Kasią na obserwacjach pod Raciborzem. Pogoda nie była, przynajmniej do południa, zbyt zachęcająca. Niestety nie doczekaliśmy się "życiowych" drapoli 😕. W drodze powrotnej oddałem "kółko" w ręce Kasi a sam zacząłem przegląd ornitho. Czaple purpurowe w kilku miejscach na Podkarpaciu i Lubelszczyźnie były dzisiaj raportowane więc nie powinno być jutro problemów. Ale... była też "purpurka" dzisiaj na stawach koło Malca wykryta przez Mariusza Lizonia i Ewę Paprzycką. Nie znam ani miejsca ani obserwatorów (tych drugich być może jedynie nie kojarzę z nazwisk 😉). Nawigacja pokazuje mniej więcej do stawów pięćdziesiąt parę kilometrów. Jedziemy. Uruchamiam całą procedurę wywiadowczą. Dzwonię do Jacka Betlei. Niestety kontaktu do obserwatorów nie ma, ale podpowiada, że czapla mogła być albo na stawie "Pniokowy" albo "Zieleńszczak". Kolejny telefon. Tym razem do Krystiana Jainty. Krystian to zna wszystkich 😀. Dostaję telefon do Ewy, ale to Ona dzwoni do mnie bo Krystian już temat Jej przedstawił. Ewa nie zna za dobrze maleckich stawów ale w końcu dogadujemy się, gdzie czaplę purpurową widzieli. Do stawów zostało nam 5 minut. Parkujemy przy ul. Partyzantów 2 (miejsce wskazane przez Jacka) i idziemy groblą obchodząc stawy od zachodu. Niestety czapli purpurowej nie znajdujemy ale inne czaple są. Ewa wspominała, że obserwowali ją w towarzystwie innych czapli jak spłoszone przesiadywały na drzewach porastających groblę "Pniokowego". Obchodzimy cały kompleks dookoła. Niestety bez sukcesu. Kasia proponuje abyśmy jeszcze raz podeszli groblą do stawu "Pniokowy". I jak tu nie wierzyć kobiecej intuicji 😁. Młoda czapla purpurowa spłoszona wylatuje z zalanych traw porastających dno stawu "Pniokowy" i ląduje na dębie rosnącym na grobli. Widać musiała w tych trawach cały czas. Poprzednio przeszliśmy szybko koło tego miejsca więc nas "przeczekała". Teraz nie wytrzymała bo przystanęliśmy w tym miejscu na chwilę. Poniedziałek spędzę więc nie na Podkarpaciu a w domu nadrabiając zaległości papierowe 😉
 |
| Wypłoszona z traw młoda czapla purpurowa Ardea purpurea ląduje na dębie |
 |
| Młoda czapla purpurowa Ardea purpurea - nr 301 na liście w Moim Wielkim Roku |
 |
| Młoda czapla purpurowa Ardea purpurea |
03 sierpień
Wiadomo, że w sierpniu już na dobre zaczynają migrować siewki. Z każdym dniem pojawiają się nowi przybysze z północnej i wschodniej tundry. Dla ptasiarzy to wielka okazja aby trachnąć coś extra 😉. Miałem w planie oczywiście wypad nad Bałtyk gdzieś tak koło połowy sierpnia. Nawet wstępnie gadałem o wspólnym wypadzie z Jackiem Betleją. Jednak ptasi świat jest nieprzewidywalny. I to jest w nim piękne 😀. Sierpień bowiem zaczął się od mocnego uderzenia. Justyna Ciemińska wypatrzyła wczoraj w ujściu Wisły od strony Mikoszewa 6-tego dla Polski północnoamerykańskiego brodźca plamistego, noszącego jeszcze w dużej części upierzenia elementy szaty godowej, łącznie z czarnymi plamkami (prawie jak uzewnętrznione objawy wietrznej ospy 😉). Koło 5 rano zajechałem pod szlaban na przedłużeniu Bursztynowej w Mikoszewie. Teraz odcinek przez las do plaży i ten cholerny kilometr po piasku do "kierownicy". Po 200 metrach dostrzegam przed sobą charakterystyczną sylwetkę "Dzika". "Dopadam" Go na plaży. Widać, że obaj mamy poważne braki kondycyjne ale uśmiech na twarzach sprawia, że dajemy jakoś radę. Po drodze mijamy biegusa krzywodziobego mój nr 296 na liście rocznej. Tak w ogóle to po cichu liczę, że dobiję dzisiaj do 300 💪. W końcu docieramy do betonki. Jest już tu dość tłoczno, około 20 osób. A "Amerykanin"? Owszem był przed chwilą, ale poleciał na drugą stronę 😟. Czyżby kolejne spektakularne spóźnienie ? Tylko nie to. A kysz czarne myśli. Przy nogach pałętają się biegusy zmienne. Płochliwość zerowa. W dalszej perspektywie biegus malutki i rdzawy (nr 297). Nad łachą co jakiś czas podrywają się tysiące brzegówek. Jak szarańcza 😉. W końcu się doczekaliśmy. Brodziec plamisty wraca na "kierownicę". Nawet podchodzi dość blisko nas. Na betonce jest wąsko więc ciężko jest znaleźć wolną przestrzeń aby włożyć w nią obiektyw. Trzeba jednak powiedzieć, że między zgromadzonymi panuje powszechna współpraca i to na dodatek bez zbytniej ekspresji słownej. Wszystkim się udaje udokumentować spotkanie z naszym dzisiejszym celebrytą. Powoli na betonce zaczyna się robić luźno, choć co jakiś czas docierają pojedynczo nowi obserwatorzy. Zostaję jeszcze chwilę. Trzeba trochę pogadać przecież ze znajomymi.
 |
| Brodziec plamisty Actitis macularia - po raz 6 w Polsce |
 |
| Brodziec plamisty Actitis macularia |
 |
| Brodziec plamisty Actitis macularia |
 |
| Brodziec plamisty Actitis macularia |
 |
| Brodziec plamisty Actitis macularia |
 |
| Biegus zmienny Calidris alpina |
 |
| Kuliki mniejsze Numenius phaeopus w locie |
 |
| Kulik mniejszy Numenius phaeopus |
 |
| Kulik mniejszy Numenius phaeopus |
Brodziec plamisty znowu znika by pojawić się po pół godzinie ponownie. Ja też wracam plażą poszukać kolejnych "nowych" gatunków. Na "Mewiej Łasze" kilkanaście biegusów rdzawych, nad wodą od rana co chwila przelatują kuliki mniejsze w grupach po kilka - kilkanaście osobników. Przy plaży dostrzegam żerującą dorosłą samicę szlamnika, a na obmywanym morską wodą brzegu Mewiej Łachy kamuszniki. To właśnie kamusznik został nr 300 na liście Mojego Wielkiego Roku 😛 . W końcu stało się to co powinno stać się już miesiąc temu.
 |
| Szlamnik Limosa lapponica - samica |
Siewek jeszcze mi kilku brakuje, niebawem zaczną pojawiać się wydrzyki, rybitwy popielate ... A to oznacza, że pewnie niebawem będę znowu, ocierając co chwila pot z czoła, dreptał wzdłuż bałtyckich plaż 🌅.
